Moeder natuur: twee kanten van de medaille

9 juni 2018 - Guangzhou, China

Na anderhalve week heb ik, Bart, de ‘pen’ maar weer opgepakt voor een nieuwe blog. We zitten hoe dan ook vastgekluisterd aan het hostel gezien de weersomstandigheden in Guangzhou, waar we op dit moment verblijven. Het is vandaag geen moment droog geweest en het grootste deel van de dag regent het zo hard dat ook een paraplu weinig verschil maakt. De combinatie met wind en onweer zorgde er dan ook voor dat we amper verbaasd waren toen iemand ons zojuist vertelde dat er een klein orkaan in het gebied rondtrekt. Dat betekent helaas wel dat het de komende dagen niet veel beter zal worden. Gelukkig hebben we onze zwembroek ingepakt. Hopelijk lukt het om wat foto’s te posten van de ondergelopen straten, spektakel gegarandeerd. 

Uiteraard is regen niet het enige wat we hebben meegemaakt. Na de panda’s in Chengdu zijn we verdergegaan richting Fenghuang, een klein maar supertoeristisch plaatsje in de provincie Hunan. Het is een idyllisch dorpje in traditioneel Chinese stijl, doorkruist door een rivier die enkel bevaren wordt door gondelbootjes. Het heeft dan ook wel wat weg van Venetië en vooral ‘s avonds is het een magische plek, wanneer het echt prachtig is verlicht, zoals je dat alleen in China ziet. We hebben er ook nog een wandeling gemaakt naar een verlaten pagoda (een boeddhistische toren), waarbij we gezelschap kregen van een trouwe viervoeter, die we voor het gemak maar even Ruud hebben genoemd. Hij heeft de hele wandeling met ons meegelopen, maar volgens mij heeft zijn eigenaar niet eens gemerkt dat Ruud weg was. 

De volgende stop op onze route was Zhangjiajie, een verder oninteressante stad waar echter een van de bekendste en meest fascinerende nationale parken im China aan grenst. Een van de hoogtepunten is de Tianmen shan, een berg waar je via de langste kabelbaan (7 kilometer) van Azië) naartoe wordt gebracht en waar bovenop een prachtig uitzicht zou moeten zijn. Of dat laatste inderdaad klopt durf ik niet te zeggen, aangezien wij al blij waren als we door de mist heen konden zien waar we onze voeten neerzetten. We vreesden even dat we van het hele nationale park niks te zien zouden krijgen, maar dat bleek mee te vallen. We hadden de volgende dag namelijk een adembenemend uitzicht op de rotspieken waar Zhangjiajie zo bekend om is en die de inspiratie vormden voor de film ‘Avatar’. Uit de foto’s blijkt al een beetje hoe imposant ze zijn, maar in het echt sta je echt versteld. Alsof dat nog niet genoeg is hebben ze een aantal jaar geleden ook nog een enorme glazen brug gebouwd op zo’n 30 kilometer afstand van het park. Je loopt daar op glazen platen over een ravijn van meer dan 300 meter diep. Indrukwekkend, maar als je vanaf beneden een blik werpt op de brug krijg je pas echt door hoe hoog het wel niet is. Verder hebben we in het park nog door een prachtige canyon gewandeld, tussen de wilde apen door. Enige minpuntje is dat er een aap rondliep met een dood baby-aapje onder zijn arm. Heel zielig gezicht, maar het hoort uiteraard bij de natuur. 

Onze volgende halte, Yangshuo, was er wederom een waar de belangrijkste trekpleister de natuur is. Je vindt er het Karstgebergte, waar allerlei kleine bergen als paddestoelen uit de grond lijken te zijn geschoten. De plaatjes spreken voor zich, het is er prachtig. We besloten dan ook mountainbikes te huren om door het landschap te fietsen, langs de bergen en rijstvelden. Genietend van al dat moois hadden we natuurlijk geen oog voor de weg, waardoor we ons het apelazarus schrokken toen er ineens een meterslange slang opdoemde op het toch al smalle paadje. Alsof dat nog niet erg genoeg was bleek de weg ook nog eens dood te lopen, waardoor we gedwongen waren om de slang nogmaals in de ogen te kijken. Met knikkende knietjes maakten we rechtsomkeert, en het was dan ook een hele opluchting toen we aan het eind van het pad waren en we de slang tot onze verbazing niet meer hadden gezien. Om te vieren dat we nog leefden hebben we ‘s avonds een biertje gedronken in het centrum, maar het bleek maar weer eens dat reizen niet alleen maar uit lekker achteroverleunen bestaat. Zelfs zittend op een bankje zijn we blijkbaar een opvallende verschijning, dus het was weer tijd voor foto’s. Ik weet niet hoeveel er zijn gemaakt, maar als we er geld voor hadden gevraagd waren we nu aardig vermogend geweest. 

De volgende dag hebben we de hogesnelheidstrein gepakt richting Guangzhou (Canton), een vrij moderne stad met een aantal enorme wolkenkrabbers. Voor ons als geschiedenisstudenten bovendien interessant, omdat het lange tijd de enige stad was waar Europeanen handel mee mochten drijven. Je vindt er dan ook veel overblijfselen uit de tijd dat er hier Europese handelaren leefden. Het is  met twaalf miljoen inwoners bovendien de derde stad van China, en dat is te merken, aangezien je er zo een uur over doet om met de metro van de ene naar de andere toeristische attractie te komen. Gisteren besloten we dat het tijd was om eens op zoek te gaan naar een kapper voor een nieuwe snelle coupe (vooral die van Pim is snel). Er bleek er een vlakbij ons hostel te zitten die er wel fatsoenlijk uitzag (je wilt niet weten hoe sommige kapperszaken er hier uitzien). Onze angst vooraf dat we door de taalbarrière ineens kaal bleken te zijn was ongegrond, de kappers waren erg bekwaam en blijkbaar hadden ze ons goed begrepen. We konden dus met een gerust hart terug naar het hostel, dat overigens goed bevalt. Eindelijk hebben we eens een hostel gevonden dat redelijk druk is en waar we dan ook een aantal aardige mede-reizigers hebben ontmoet. Zo slapen we op de kamer met twee Fransen (waarvan er een verschrikkelijk stinkt) die bezig zijn aan een wereldreis van twee jaar, zit er iemand uit Bahrein in het hostel die erg grappig is en een Braziliaanse jongen. Wat opvalt is dat iedereen heel enthousiast reageert als je ze vertelt dat je uit Nederland komt. Blijkbaar zijn Nederlandse reizigers vriendelijk, want bijna allemaal hebben ze wel Nederlandse vrienden gemaakt onderweg. Het enige minpuntje aan het hostel is dat de bedden niet bepaald stevig zijn, en ik krakte er ‘s nachts dan ook een keer doorheen, terwijl Pim onder me lag. Even schrikken dus, maar gelukkig kon ik het bed veilig verlaten alvorens Pim zou worden geplet. 

Inmiddels hebben we nog een kleine twee dagen voordat we China alweer uitmoeten. Als alles lukt met het regelen van een visum in Hong Kong gaan we over ongeveer een week weer terug China in, maar het is nog wel even spannend of dat lukt. Hopelijk wel, want het is ons erg goed bevallen tot nu toe. Chinezen rochelen dan wel openlijk op straat en spugen het slijm uit op de grond, restaurants zijn niet altijd even hygiënisch (zelfs daar wordt soms op de grond gespuugd) en ze zijn niet erg vooruitstrevend wat betreft dierenwelzijn, maar buiten deze en andere cultuurverschillen is het een superfijn land om doorheen te reizen. Je kunt op veel plekken kokend water tappen voor thee en noedels, het eten is lekker goedkoop en Chinezen zijn erg behulpzaam. Ik kan nog een hele waslijst opnoemen met punten waarom China zo’n mooi en relaxt land is, maar ik raad jullie liever aan het zelf eens uit te gaan vinden. 

Ik sluit af met een linkje naar een artikel dat ik zojuist tegenkom, om mijn beweringen te ondersteunen. Bedankt voor het lezen en tot de volgende keer!

https://nos.nl/l/2235723 

Maak je reisblog advertentievrij
Ontdek de voordelen van Reislogger Plus.
reislogger.nl/upgrade

Foto’s

7 Reacties

  1. Constant:
    9 juni 2018
    Goed dat jullie je zwembroek meegenomen hebben! Volgens mij hebben jullie wel heel veel water. Mooie verhalen weer! Blijf genieten.
  2. Jordi Blankie:
    9 juni 2018
    Wat een avontuur jongens! Ook erg mooi geschreven, chapeau!
  3. Oma Derks:
    10 juni 2018
    Het leest hier net als een spannend boek.
    Prachtig. 👍😘
  4. Jeanet:
    10 juni 2018
    Gelukkig weer droge voeten 😉 Leest weer prettig! Fijne tijd in Hong Kong 😊
  5. Groetjes Marko Mirjam en Daan:
    10 juni 2018
    Wij hebben juist een beetje regen nodig. Want het is hier al een hele tijd warm en droog. Maar wat een avontuur weer.
    En bijzonder hoe weinig wij eigenlijk weten van China. Jullie kunnen beide echt goed schrijven. Prettig om te lezen. Veel geluk
  6. Opa:
    13 juni 2018
    hoi hier ben ik weer. ik hoop echt voor jullie dat verkrijgen van het visum lukt. dan kunnen jullie nog. veel mooie dingen beleven .geniet nog maar mooi gr. uit Nederland van Opa Hengelo.
  7. Monica:
    19 juni 2018
    Mooi om te lezen hoe jullie kunnen genieten van alles, zoals de mooie natuur,de bouwwerken en vriendelijke mensen .En ik leer meer over China, succes met de visumaanvraag !