Actieve operagangers en luie panda's

28 mei 2018 - Fenghuang, China

Hallo trouwe lezers,

Wat leuk dat jullie weer getuige mogen zijn van onze wilde avonturen.

Na een 18-uur durende treinreis kwamen we aan in Xi'an, de hoofdstad van de provincie Shaanxi, waar ongeveer tien miljoen inwoners wonen. Vroeger was het de hoofdstad van de Qin Dynastie, het eerste keizerrijk van China, en heette toen nog Chang'an.

We besloten een ontbijtje te pakken bij de Mcdonalds zodat de noedels een keer ontweken konden worden. Noedels die ik, Pim, probleemloos met stokjes weet te eten, met verfijnde vaardigheid. We reisden vervolgens naar het hostel met de metro. Eenmaal weer boven stonden we plotseling in een indrukwekkende straat met onder andere wolkenkrabbers van bekende westerse bedrijven, zoals Gucci en Dolce & Gabbana.

Toen we later op de dag begonnen aan de verkenning van de stad werden we al snel aangesproken door een vriendelijke Chinese man. Enthousiast liet hij een filmpje zien van een operaoptreden. Naar de opera gaan was één van zijn favoriete bezigheden en wij stemden in met het voorstel om een lokaal optreden bij te wonen, in zijn gezelschap. Bij het ticketverkooppunt bleek echter dat het volgende optreden pas een paar dagen later zou plaatsvinden, als wij al op de volgende bestemming zouden zijn. Gelukkig kende de man nog een ander theater. Deze bleek echter veel te duur te zijn voor ons budget, alsook een derde alternatief. De man begreep helaas niet wat "nee" betekende en bleef nogal zeuren om naar een optreden te gaan. Ook leek hij Bart erg interessant te vinden en werd geleidelijkerwijs iets handtastelijker. Voor ons genoeg reden om duidelijk te maken dat we afscheid namen. Uiteindelijk begreep die de overduidelijke hints en konden we zonder hem verder.

Het centrum van Xi'an is omringd door een stadsmuur, waar zowel binnen als buiten de muur verschillende cultureel-historische plekken zijn te bezoeken. Binnen de muren bevinden zich bijvoorbeeld de 'Muslim-Quarters', de buurt waar de 'Great Mosque' in de achtste eeuw is gebouwd en nu nog bestaat. Het is groter dan de meeste tempels in China, wat het een trekpleister maakt voor vele (westerse) toeristen. Verder bestaat deze moslimbuurt uit authentieke straatjes en steegjes die rijkelijk gevuld zijn met souvienerkraampjes en eettentjes. Gegrilde inktvis op een stokje is hier één van de aangeboden delicatessen en wij kunnen beamen dat dit erg goed smaakte. Ook hier wilden Chinezen met ons op de foto, waardoor onze sterallures gestaag bleef groeien.

De volgende dag bezochten we het ruim tweeduizend jaar oude Terracotta leger. Duizenden soldaten staan hier klaar in formatie om de keizer Qin Shi Huang in het hiernamaals bij te staan in het voortzetten van zijn heerschappij. De hoofden en gezichten van de soldaten zijn erg gedetailleerd en zijn allemaal van elkaar te onderscheiden, wat  deze archeologische vondst extra bijzonder maakt. Het wordt dan ook door toeristen van over de hele wereld bezocht. We hebben zelfs wilde groepjes Nederlanders gespot.

We besloten de volgende dag om het historisch museum te bezoeken, waar we vroeg voor uit de veren moesten om op tijd een (gratis) kaartje te krijgen. Het vroege opstaan was helaas tevergeefs. Meerdere mensen hadden kennelijk hetzelfde idee; er stond een urenlange rij. We besloten het de volgende ochtend opnieuw te proberen, om 8 uur in de ochtend spraken we af. Gelukkig zijn er in dergelijke grote steden genoeg andere dingen te doen. We bezochten de 'Big Goose Pagoda', een boeddhistische tempel met een hoge toren, waarbij we een gratis rondleiding kregen van een Chinese man die met een Amerikaans accent ons van alles wist te vertellen over de geschiedenis van de tempel.

Een paar uur later liepen we in een winkelgebied twee vloggers tegen het lijf, waarna we ineens in een live vlog zaten. Toen we vertelden dat we uit Holland kwamen verscheen er in de comments al snel de naam 'Robben'. Samen met van Persie zijn dit verreuit de meest (of: de enige) beroemde Nederlanders in alle landen die we tot nu toe hebben bezocht. Helaas is het niet altijd rozengeur en maneschijn in een vreemd ver land. We stuitten namelijk op een dierenwinkel waar puppy's werden verkocht die in veel te kleine kooien zaten.

In de avond pakten we een leuk uitziend lokaal restaurantje, waar we vlees op stokjes konden uitzoeken voor een paar yuan per stuk. We zaten nog maar net of we werden benaderd door een Chinees die met ons een shotje wilde doen. Hij giette voor ons beiden een bekertje vol met een lokaal goedje, die we vervolgens opdronken. Eentje was natuurlijk niet genoeg, dus nog een keer. Ik besloot het alcoholpercentage eens te bekijken. Maar liefst 55%. Na het eten sloten we aan bij een groepje Chineze jongeren die een drankspelletje deden. Dit beviel erg goed. De volgende dag stonden we netjes, volgens afspraak, om 8 uur in de ochtend bij het museum. Echt waar.

Diezelfde dag reisden we met de zogenaamde 'bullet train', een sneltrein zoals de naam doet vermoeden, naar onze volgende bestemming: Chengdu. Het kopen van een treinticket bleek nogal een puzzel te zijn, aangezien de pinautomaten op het treinstation zich pas bevonden na de ticketcontrole, terwijl we geld nodig hadden om de tickets te kopen. Gelukkig schoot een vriendelijke Chinese man, die daar werkte, ons te hulp door een Wifi hotspot voor ons te maken, waarna wij de tickets online konden kopen. Zonder verdere moeilijkheden stapten we op de trein. In vier uur tijd racete de trein door het bebosde heuvel- en bergachtige landschap. Uiteindelijk aangekomen bij het hostel werden we blij verrast; er was een chillspot van de hoogste klas. Precies ja: een dakterras.

Chengdu is dé stad voor pandaliefhebbers. Hier bevindt zich de 'Giant Panda Breeding Research Base'. Panda's zijn luie beesten die niets anders doen dan slapen, eten en klungelen. Toch trokken ze veel bekijks en velen werden enthousiast wanneer ze een onverwachte beweging maakten. Indrukwekkend is het feit dat ze al miljoenen jaren bestaan en het al die tijd overleefd hebben. Ze leefden bijvoorbeeld tegelijkertijd met de sabeltandtijger en de mammoet. In het wild leiden ze een solitair bestaan tussen de bamboe en worden daarom ook wel geduid als 'The Bamboo Recluse'.

Later, in het 'People's Park', ondervonden we iets meer activiteit dan we eerder op de dag deden. Op meerdere plekken waren lokale mensen aan het dansen, zingen en kletsen. Bart werd nog benaderd door iemand die ook in het bezit was van een 'Ray Ban' zonnebril. Hoewel die van hem wel echt was, sprak je het volgens hem uit als: 'Lee Pon'.

Het zingen en dansen beperkten zich niet tot het park. In de avond vond dit ook plaats in de straten, door jong en oud. Als een soort 'Goedemorgen China' was iedereen in beweging. Ook liepen we voorbij een aantal kraampjes waar onder andere boeken werden verkocht. Tussen de reguliere werken, zoals de biografie van Steve Jobs, zagen we opeens 'Mein Kampf' liggen.

Tot de volgende keer!

Foto’s

9 Reacties

  1. Groetjes Marko Mirjam en Daan:
    28 mei 2018
    Blijft ontzettend leuk om te lezen. Wat een avontuur. Groetjes
  2. Erik:
    28 mei 2018
    Mooi weer!!
  3. Jeanet:
    28 mei 2018
    Fijn dat stokjes eten nu beter gaat 😉leuk om te lezen weer!
  4. Helma:
    28 mei 2018
    Leuk en vaak herkenbaar, China.
    Geniet van jullie nieuwe avonturen.
  5. Opa:
    29 mei 2018
    Pim .Als je jarig bent moeten jou vrienden jou maar allemaal jou Mikado geven dan kun je bij het uit eten gaan je eigen bestek meenemen maar het was weer een prachtig verhaal jullie maken mij wel jaloers het enige waar ik over kan schijven is een middagje WAARBEEK geniet nog maar en tot het volgende verhaal gr opa v bart.
  6. Wendy:
    29 mei 2018
    Wat een avontuur weer! Zo leuk om te lezen. Geniet ervan!
  7. Oma Derks:
    30 mei 2018
    Wat mooi weer.En veel te zien en te beleven.
    Dat terra cotta leger is ook in Nederland te zien geweest
    Althans een gedeelte.
    En Pim oma heeft nog mikado. Haha. Groetjes
  8. Fam Folkerts:
    3 juni 2018
    Hoi Pim zie dat je het goed naar je zin hebt
  9. Pim:
    5 juni 2018
    Groeten